Ondertussen zijn we al halverwege de tweede week en we hebben nog steeds geen ‘update’ gegeven…
Eerst en voor al een paar quotes van de vrijwilligers hier:
“Amai, wij gaan veel tomaten moeten eten deze week…”
“…jaja, en ze bidden dan vijf keer per dag tot Mokka…”
“…laat anders uw voeten lakken.”
Het is tot nu toe al een bewogen week geweest….Zondag hebben we een echte ‘toeristendagje’ gehad. Elien is samen met Riet, onze huisgenote, met haar luie kont en een boek op het strand gaan liggen. Elke beachboy die ons kwam storen in ons niets doen, heeft het geweten. Het was duidelijk dat we niet gestoord mochten worden, want we waren aan ons kleurtje aan het werken. Nele lag ondertussen in bed met buikkrampen. Zij heeft haar was (met de hánd) gedaan en voor de rest van de dag geen kik gegeven.
Op maandag kwamen 25 mensen uit België op bezoek. Ze kwamen langs op school om het project te bekijken en om van de omgeving te proeven en wat sfeer op te snuiven. Het feestcomité stond paraat om hen te ontvangen en de hele school was erbij betrokken: liedjes zingen en de bezoekers héél welkom heten. De bezoekers en de leerkrachten kregen pilau (een overheerlijk rijstgerecht) te eten en de leerlingen waren in de wolken. Het was feest! Helaas was er geen pilau voorzien voor de leerlingen dus sloegen de vrijwilligers de handen in elkaar om met ons sponsorgeld toch een feestje voor de leerlingen te voorzien. Morgen (donderdag dus) krijgen de leerlingen rijst met bonen (wat ze elke middag krijgen), een tomatenslaatje ( een extraatje) en een fruitsalade ( een extra extraatje). We verrassen hen ermee en we denken dat ze blij gaan zijn. Ze krijgen het immers niet iedere dag! We hadden alles geregeld met Katrien en Mr.James (directeur van de school) was ook akkoord. De leerlingen verdienden een extraatje en het is tegelijk een afscheidscadeautje van de vrijwillige leerkrachten – het schooljaar is namelijk ten einde dus moeten we ook afscheid nemen van de leerlingen. In eerste instantie werd er geen tomatensalade gegeven omdat de gevolgen niet te overzien zijn. Als je hier iets aan de mensen geeft, moet je heel goed nadenken over de eventuele gevolgen. Het mag geen gewoonte worden en je mag geen verwachtingspatroon creëren. De fruitsalade kreeg direct alle fiat, de tomaten niet. Heel stiekem waren de tomaten al besteld dus ons eerste gedachten was “ai , dan gaan we veel tomaten moeten eten deze week” (quote 1)…Hilariteit alom….Conclusie: de leerlingen krijgen ook tomaten te eten mits we heel duidelijk zeggen dat het van de vrijwilligers komt en niet van de school. Maar daar maken we absoluut geen punt van, we gunnen het hen van harte!
Ondertussen zijn we ook heel hard de speelpleinwerking aan het voorbereiden. We krijgen hulp van Mariette (een Nederlandse vrijwilligster hier die een relatie heeft met Bimba, een Keniaan , en hier woont). Zij helpt en denkt enthousiast mee en is bereid om twee weken aan onze zijde te staan. Dank je wel, Mariette! Het programma staat zo goed als op punt en de aanmeldingsformulieren waren vorige week al uitgedeeld. We hebben de afgelopen twee dagen tripjes naar Ukunda gemaakt met de matatu, motorbike en de taxi om alle materiaal te gaan kopen. We hebben ook een KUBB-spel laten maken bij een schrijnwerker: drie KUBB-spelen voor de prijs van 4300 Keniaanse Shilling (ongeveer 35 euro). Een koopje dus J!
Vandaag (woensdag) zijn we gestart met een heerlijke brunch in de strandbar. Samen met de andere vrijwilligers en de vrijwilligers van de buren (Kebene) zijn we gaan ontbijten op het strand onder een bewolkte Keniaanse hemel. Desalniettemin was het fantastisch en bijzonder uitgebreid. In de namiddag zijn we heel Ukunda rondgegaan om ons sponsorgeld op een heel nuttige manier te besteden: knutselmateriaal voor onze speelpleinwerking. We hebben alles gevonden wat we nodig hebben: ballonnen, touw, lijm, verf, …. Noem maar op. Het was wel een avontuur hoor! Coloured paper kenden ze niet. Nele draait wat rond in de winkel en ziet er een rol gekleurd papier liggen. De winkelierster wist dus duidelijk niet wat we bedoelden. Na veel vijven en zessen hebben we dus alles bij elkaar gesprokkeld. Het winkelen alleen al was een avontuur op zich! Je moet hier ook overal afdingen en onderhandelen om de beste prijs te krijgen.
Ondertussen hebben we ons ook bezig gehouden met het regelen van onze safari die uitgesteld is….Normaal zouden we morgen gaan, maar dat gaat niet door. De man zei maandag, maar daar waren wij niet mee akkoord aangezien maandag de speelpleinwerking start. We gaan vrijdag.
Voor de speelpleinwerking hebben we ondertussen 50 ingeschrevenen…..Stel je voor dat ze allemaal zouden komen opdagen…..Fantastisch toch?
Het sponsorgeld wordt ook goed besteed. De muur, de speelpleinwerking, schoolboeken, de feestmaaltijd morgen en een extra bonus voor de leerkrachten….Alles wordt heel hartelijk ontvangen en ze zijn super dankbaar. We denken goed na over wat we met het geld willen doen en de pleinwerking krijgt alle voorrang!
We houden jullie op de hoogte!
Kwaheri!
Eerst en voor al een paar quotes van de vrijwilligers hier:
“Amai, wij gaan veel tomaten moeten eten deze week…”
“…jaja, en ze bidden dan vijf keer per dag tot Mokka…”
“…laat anders uw voeten lakken.”
Het is tot nu toe al een bewogen week geweest….Zondag hebben we een echte ‘toeristendagje’ gehad. Elien is samen met Riet, onze huisgenote, met haar luie kont en een boek op het strand gaan liggen. Elke beachboy die ons kwam storen in ons niets doen, heeft het geweten. Het was duidelijk dat we niet gestoord mochten worden, want we waren aan ons kleurtje aan het werken. Nele lag ondertussen in bed met buikkrampen. Zij heeft haar was (met de hánd) gedaan en voor de rest van de dag geen kik gegeven.
Op maandag kwamen 25 mensen uit België op bezoek. Ze kwamen langs op school om het project te bekijken en om van de omgeving te proeven en wat sfeer op te snuiven. Het feestcomité stond paraat om hen te ontvangen en de hele school was erbij betrokken: liedjes zingen en de bezoekers héél welkom heten. De bezoekers en de leerkrachten kregen pilau (een overheerlijk rijstgerecht) te eten en de leerlingen waren in de wolken. Het was feest! Helaas was er geen pilau voorzien voor de leerlingen dus sloegen de vrijwilligers de handen in elkaar om met ons sponsorgeld toch een feestje voor de leerlingen te voorzien. Morgen (donderdag dus) krijgen de leerlingen rijst met bonen (wat ze elke middag krijgen), een tomatenslaatje ( een extraatje) en een fruitsalade ( een extra extraatje). We verrassen hen ermee en we denken dat ze blij gaan zijn. Ze krijgen het immers niet iedere dag! We hadden alles geregeld met Katrien en Mr.James (directeur van de school) was ook akkoord. De leerlingen verdienden een extraatje en het is tegelijk een afscheidscadeautje van de vrijwillige leerkrachten – het schooljaar is namelijk ten einde dus moeten we ook afscheid nemen van de leerlingen. In eerste instantie werd er geen tomatensalade gegeven omdat de gevolgen niet te overzien zijn. Als je hier iets aan de mensen geeft, moet je heel goed nadenken over de eventuele gevolgen. Het mag geen gewoonte worden en je mag geen verwachtingspatroon creëren. De fruitsalade kreeg direct alle fiat, de tomaten niet. Heel stiekem waren de tomaten al besteld dus ons eerste gedachten was “ai , dan gaan we veel tomaten moeten eten deze week” (quote 1)…Hilariteit alom….Conclusie: de leerlingen krijgen ook tomaten te eten mits we heel duidelijk zeggen dat het van de vrijwilligers komt en niet van de school. Maar daar maken we absoluut geen punt van, we gunnen het hen van harte!
Ondertussen zijn we ook heel hard de speelpleinwerking aan het voorbereiden. We krijgen hulp van Mariette (een Nederlandse vrijwilligster hier die een relatie heeft met Bimba, een Keniaan , en hier woont). Zij helpt en denkt enthousiast mee en is bereid om twee weken aan onze zijde te staan. Dank je wel, Mariette! Het programma staat zo goed als op punt en de aanmeldingsformulieren waren vorige week al uitgedeeld. We hebben de afgelopen twee dagen tripjes naar Ukunda gemaakt met de matatu, motorbike en de taxi om alle materiaal te gaan kopen. We hebben ook een KUBB-spel laten maken bij een schrijnwerker: drie KUBB-spelen voor de prijs van 4300 Keniaanse Shilling (ongeveer 35 euro). Een koopje dus J!
Vandaag (woensdag) zijn we gestart met een heerlijke brunch in de strandbar. Samen met de andere vrijwilligers en de vrijwilligers van de buren (Kebene) zijn we gaan ontbijten op het strand onder een bewolkte Keniaanse hemel. Desalniettemin was het fantastisch en bijzonder uitgebreid. In de namiddag zijn we heel Ukunda rondgegaan om ons sponsorgeld op een heel nuttige manier te besteden: knutselmateriaal voor onze speelpleinwerking. We hebben alles gevonden wat we nodig hebben: ballonnen, touw, lijm, verf, …. Noem maar op. Het was wel een avontuur hoor! Coloured paper kenden ze niet. Nele draait wat rond in de winkel en ziet er een rol gekleurd papier liggen. De winkelierster wist dus duidelijk niet wat we bedoelden. Na veel vijven en zessen hebben we dus alles bij elkaar gesprokkeld. Het winkelen alleen al was een avontuur op zich! Je moet hier ook overal afdingen en onderhandelen om de beste prijs te krijgen.
Ondertussen hebben we ons ook bezig gehouden met het regelen van onze safari die uitgesteld is….Normaal zouden we morgen gaan, maar dat gaat niet door. De man zei maandag, maar daar waren wij niet mee akkoord aangezien maandag de speelpleinwerking start. We gaan vrijdag.
Voor de speelpleinwerking hebben we ondertussen 50 ingeschrevenen…..Stel je voor dat ze allemaal zouden komen opdagen…..Fantastisch toch?
Het sponsorgeld wordt ook goed besteed. De muur, de speelpleinwerking, schoolboeken, de feestmaaltijd morgen en een extra bonus voor de leerkrachten….Alles wordt heel hartelijk ontvangen en ze zijn super dankbaar. We denken goed na over wat we met het geld willen doen en de pleinwerking krijgt alle voorrang!
We houden jullie op de hoogte!
Kwaheri!
Dag Keniaanse bleke schonen!
BeantwoordenVerwijderenWat een belevenissen zeg! Echt de moeite waard. Leuk dat je ons laat mee-beleven!
Veel groetjes,
Tante Leen